een zorgeloos seizoen met hoge toppen en af en toe een dalletje
door eric, eddy, tom, geert, diederik (foto's peter)
28 april 2025
nationale interclubs ronde 11
cre liège 2 - dworp 1
saint-ghislain 2 - dworp 2
cre bruxelles 3 - dworp 3
Alweer de laatste ronde van het interclubseizoen 2024-2025. De tijd vliegt. Wat staat er nog op het spel? Ploeg 1 heeft een verre verplaatsing naar Luik voor de boeg en maakt vooraf al weinig kans op een overwinning. Because: we moeten forfait geven op één bord en de ploeg is niet op haar best. Bovendien is Luik 2 best wel een sterk team. Dat alles mag de pret evenwel niet drukken en wijle weg dus.
Een versterkt Dworp 2 daarentegen speelt wel nog voor de knikkers –lees de promotie naar vierde. Daarvoor moet er gewonnen worden met 0,5-3,5 en dat is ondanks de versterking een hele opgave. 1-3 betekent nog een testmatch maar alle andere uitslagen leiden naar een frustrerende tweede plek in het klassement. De tegenstander is Saint-Ghislain, een grote club met 77 leden. Geen enkele speler daarvan heeft echter 1.800 Elo (!). Ze spelen met drie ploegen in vijfde afdeling. Met Frank en Yentl op de borden 1 en 2 erbij kan het dus lukken. Schaken is evenwel zoals beleggen: successen uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst.
Team 3 ten slotte had de eerste plaats en bijhorende promotie al afgedwongen in ronde 10. Winnen was dus niet echt meer nodig maar zou het klassement wel nog wat meer glans geven.
We druipen af met opgeheven hoofd
Gemeten vanaf de parking van het provinciaal domein in Huizingen ligt de cité ardente op een uur en twintig minuten doortrappen. In tegenstelling tot de meeste andere Waalse clubs kan Luik over aangename lokalen in een grote school beschikken. Valt niets op aan te merken. Gelukkig voor ons –al is dat relatief, achteraf bekeken- was onze tegenstander niet op zijn sterkst. De ‘normale’ speler op het eerste bord zat nu aan bord 8 van de eerste Luikse ploeg. Desondanks was dit een niet te onderschatten karwei: vijf youngsters met talent en ambitie. Maar goed, moed verloren al verloren dus wij aan het werk.
Tom, naar goede gewoonte op bord 1 had de zwarte stukken. En het ging niet naar wens. Hij legt het zelf uit: “Wat een blunder bij mij zeg! Als ik op de 16de zet heel eenvoudig de dames afruil dan sta ik een pionnetje voor met ietwat betere stelling voor wit maar de computer zegt toch 0,9 voor mij. In plaats daarvan misreken ik me knullig en geef een stuk weg. Daarna heb ik tegen beter weten in nog doorgespeeld tot zet 46.” Zijn lot kon Tom helaas niet ontlopen. Aangezien we op vier forfait gaven, is het meteen 2-0 voor de thuisploeg.
Daarna volgt invaller Peter. Op bord 5 met zwart kan hij lange tijd gelijke tred houden en naar mijn (Geert) bescheiden mening stond hij op een bepaald moment zelfs uitgesproken goed. Maar uiteindelijk volgde in een ingewikkelde stelling een blunder die het volle punt kost. Het gaat hard, al 3-0.
Wie redt de eer? Eric met wit op 6 zet een Koningsindische partij niet ambitieus op, met ruil op e5. Via een tijdelijk pionoffer trekt zwart het initiatief naar zich toe; hij ruilt de dames en wint uiteindelijk een pion. Wit heeft te weinig compensatie maar de zwarte koning wordt wel opgesloten via een ijzersterke loper op f6. Zwart moet een stuk geven, wit dreigt immers toren h8 en mat. De loper van de zwarte velden moet dan wel op het juiste moment afgeruild worden. Die wending overzag wit In lichte tijdnood. De opgerukte vrijpion op c2 wordt daardoor te sterk en wit verliest op de 34ste zet. Onmiddellijk na de partij wees de tegenstander op 30. Th1 met winst voor wit. En gelijk had hij: +3,6, vermits de zwarte vrijpion op c2 snel verloren gaat. Jammer en 4-0 voor Crelel.
Op bord 2 komt Serge met wit goed uit de opening. De stelling is zonder meer OK. Maar de Luikenaar kan alles verdedigen en speelt het actief, hij krijgt een paard op f3 en houdt zo de witte koningsvleugel in de tang. Serge bezwijkt uiteindelijk onder de vele dreigingen die hierdoor ontstaan. 5-0 al helaas.
Zoals zo vaak dit seizoen was ik (Geert) met zwart weer als laatste bezig. Een interessante Franse doorschuif en het stond niet slecht met nogal wat dreigingen op de koningsvleugel. Vermoedelijk was de witspeler in een zeer ingewikkelde stelling tevreden met remise. Tenminste bij twee gelegenheden wou hij de dames ruilen. De tweede keer was dat wel een regelrechte blunder, de computeranalyse geeft meteen min 4,2 aan voor wit. Maar ja, in analyse en voor de computer is het gemakkelijk… Op het bord en in competitie ging ik de ruil uit de weg. In een voor beide spelers kansrijke maar supercomplexe stelling en in hoge tijdnood maak ik uiteindelijk de finale fout. Niemand redt de eer dus en het eindverdict is hard en overdreven. 6-0 voor Luik.
Dworp 2 mist de promotie op een haar
In deze ronde, die beslist over eventuele promotie, begon het alvast goed voor ons. Yentl met wit op 2 speelde zoals gewoonlijk erg sterk en won vlot. Ook Bernard op 3 met zwart won een pion op de 12de, 24ste en 28ste zet. Het is dus al snel 2-0 voor ons.
De laatste twee partijen waren heel wat zenuwslopender! Op bord 4 startte het opperbest; Eddy had met wit meteen een centrumpion meer. Onmiddellijk daarna volgde hij een fout plan dat twee pionnen kostte. De spelers waren nog niet uit de opening en wit was al op achtervolgen aangewezen. En de kemels bleven dansen… In aanloop naar het eindspel verkeek Eddy zich compleet op een doodeenvoudige afwikkeling. Dat kostte de kwaliteit. Maar zwart slaagde er niet in zijn groot voordeel in winst om te zetten en blunderde nog twee pionnen weg. Wit kwam zelfs opnieuw in de match met een oprukkende h-pion. Dat was eigenlijk een fout plan maar zwart oordeelde dat die gevaarlijke pion moest worden geneutraliseerd. Daardoor wist Eddy zetherhaling uit de brand te slepen. Niet omdat zwart daartoe verplicht was, wel omdat hij dik tevreden was met een half punt. Afijn, het was echt niet goed en om de woorden van Eddy te herhalen: “Ik ben erfelijk belast, mijn moeder kon ook niet schaken.”
Zo kwam de druk wel helemaal bij Frank op bord 1 te liggen. En hij kwam met zwart niet goed uit de opening. Al snel stond onze man onder zware druk. Dat mondde uiteindelijk uit in een ongelijk lopereindspel met 2 pionnen minder. Enkel een wonder kon onze ploeggenoot nog redden. Nou, dat gebeurde jammer genoeg niet. Zoals Frank het achteraf zei tijdens de maaltijd: de tegenstander speelde werkelijk uitstekend. We winnen met 1,5-2,5 maar dat volstaat helaas niet voor de promotie of een barragewedstrijd.
Dworp 3 geeft eerste plaats extra glans
In deze eindeseizoenwedstrijd bij CREB, de club die geen alcohol schenkt, stond er niets meer op het spel. We waren voor deze ronde al kampioen. Toch wisten onze spelers zich nog een laatste keer op te laden. Op bord 4 mocht Nathan met wit nog eens zijn ‘pet-variation’ in het Italiaans spelen. Zijn tegenstandster week af maar Nathan liet zich niet verrassen deze keer en strafte de openingsfout mooi af. 0-1.
Op bord 3 kreeg Sander met zwart een stevige koningsaanval over zich heen. Waarschijnlijk was die dodelijk maar zijn tegenstander stak meer tijd in het noteren van de zetten (en het zoeken naar de coördinaten op het bord) dan in de zetten zelf. Hij verloor al snel een kwaliteit en vervolgens nog een extra toren. 0-2
Aan bord 2 speelde Johan met wit. Hij won in de opening vlug een stuk met een dubbele aanval. Zijn tegenstander begon dan maar te ‘tilten’ in de hoop op een fout. Eerst hield onze man het hoofd nog koel maar in ‘zeitnot’ verloor hij toch wat de controle over de stelling Johan stond wel nog steeds gewonnen. Helaas, pindakaas, eerst leverde wit zijn stuk terug in en nadien een volledige dame. Een onverdiende en pijnlijke nederlaag. 1-2.
Ik (Diederik) speelde op bord 1 met zwart de langste partij. Vooral omdat mijn tegenstander zeer lang nadacht over het slaan van een vergiftigde pion. Hij sloeg de pion -correct volgens de computer- maar verdedigde nadien niet goed en kwam onder zware druk te staan. Vervolgens blunderde hij in tijdnood. Eindstand 1-3. Een mooi resultaat voor de kampioenenploeg en ik kan 5de wel gewoon worden…
Naspel
De doelstelling voor dit interclubseizoen was om met één ploeg opnieuw te promoveren naar vierde afdeling en een plek in de middenmoot voor het eerste team. Althans, we wilden elf rondes zonder degradatiestress kunnen spelen. Beide doelstellingen werden met verve gehaald. In de eindafrekening behoudt Dworp 3 drie punten voorsprong op Braine 3, onze kwelduivel van ronde 9. Proficiat mannen!
Jammer natuurlijk dat team 2 het net niet haalde. Maar elk nadeel heb zijn voordeel, de ploegopstelling voor volgend jaar is hierdoor wellicht eenvoudiger. Het team presteerde in het algemeen wel boven verwachting.
Zelf ben ik (Geert) natuurlijk niet tevreden met de drie zware nederlagen die Dworp 1 in de laatste drie ronden opliep. Al bij al en bekeken over het hele seizoen mogen we toch niet mopperen. We hebben het degradatiespook deze keer vakkundig op afstand gehouden. Zaak is om de goede vibes ook volgend seizoen vast te houden.
Op het individuele vlak is Yentl met voorsprong de absolute uitblinker van deze competitie: 9 op 10 waarvan 7 punten in ploeg 2 en 2 uit 2 in ploeg 1. Met een performance van 2121 Elo scoort hij in de top 30 van 3.158 interclubspelers. Formidabel, een dikke proficiat en volgend seizoen alleszins een vaste stek in team 1. Drie spelers rijfden 7,5 punten binnen, de primus daarbij is Eric die daarvoor slechts 10 partijen nodig had (tpr 1755). Diederik en ik (Geert) speelden alle matchen, de tpr’s zijn respectievelijk 1959 en 2098. Alle resultaten in bijgaande tabel.
Rest nog iedereen –en de rits namen is lang- te bedanken die zijn steentje heeft bijgedragen aan het welslagen van deze IC-campagne. In het bijzonder toch webmaster Pieter die vanop afstand ronde na ronde verslagen en uitslagen op de website zette en de nieuwsbrieven verstuurde. En nu wordt het ongetwijfeld een mooie zomer.
