dworpse krakken met tonnen klasse en karakter
door eric, eddy, tom, geert (foto's kjell)
4 november 2024
nationale interclubs ronde 3
les deux fous du diogène 1 - dworp 1
sambreville 2 - dworp 2
les deux fous du diogène 5 - dworp 3
Het eerste team van Dworp nam het deze zondag op tegen de eerste ploeg van de twee gekken uit Etterbeek. Dat is geen sinecure. 2 Fous komt op met twee heuse topspelers op de eerste borden en heeft verder een mix van talentvolle jeugdspelers en sterk spelende volwassenen in huis. Ze staan meer dan verdiend eerste. Wij dus met een bang hartje naar het zwembad van de Brusselse gemeente. Daar speelt de lokale ploeg in een uitstekende zaal, vooral ook voor de liefhebbers van een broeierig chloorluchtje of een saunakuur.
Het tweede team mocht het in Sambreville gaan uitleggen, meer bepaald in de refter van het Huis van Vooruitziende Socialistische Vrouwen. Een topmatch, beide ploegen wonnen hun vorige twee wedstrijden en Sambreville had zich bovendien versterkt, vooral op het tweede en vierde bord met een Elo-verschil van 80 à 100 punten.
Ook Dworp 3 ging, zwembroek en handdoek in de hand, naar Etterbeek om het vijfde team van de 2 Fous partij te geven. Wij waren de logische favoriet, vooral was het zaak geen steken te laten vallen en de eerste plek in de ranking te consolideren.
Sterke prestatie van topteam wordt niet beloond
Snelle remises waren er op de borden vijf en zes van Dworp 1. Diederik met wit op zes is niet aan zijn beste schaakdagen bezig en dan is een half puntje sowieso mooi meegenomen. Dat kwam al snel. Een minuut of vijf zes later volgde ook Kjell op bord 5 met zwart. Eveneens remise en zo bleef het evenwicht mooi bewaard en konden we echt beginnen schaken haha.
Met name dan door Serge die op 2 met wit tegen Kim Le Quang speelde. Geen kleine jongen (Elo 2271) die zich bovendien had voorbereid. Maar ook onze man was mentaal en qua opening voorbereid, zij het dan wel op e4-e5. De thuisspeler opteerde echter voor een Siciliaan. Serge had wel een zeker psychologisch overwicht. In het verleden speelde hij Le Quang al diverse keren van het kastje naar de muur. En onze man was gemotiveerd. Het evenwicht werd in deze partij dan ook nooit verbroken. Een mooie prestatie en met drie remises op het tweede bord is Serge goed op weg om zich te rehabiliteren voor zijn mindere vorige seizoen.
Frank met wit op bord 4 daarentegen had zijn beste dagje niet. Van in de opening liep het mis, de zwartspeler had één, daarna twee pionnen meer en onze speler kon niet anders dan met de rug tegen de muur verdedigen en hopen op een fout van de tegenstander. Die speelde het echter keurig. Hij ruilde alle stukken af, verloor daarbij één van de twee pluspionnen maar het hoeft geen betoog dat een koningseindspel met een pion meer gewonnen is. Jammer, les 2 Fous komt voor, 2,5-1,5.
De twee laatste partijen kunnen niet los van elkaar gezien worden. In het zeer lange partijtje op bord 3 had eerst wit en daarna zwart voordeel. De remisegrens werd echter nooit overschreden. Dat plaatste Tom op bord 1 met zwart voor een levensgroot dilemma. In de veronderstelling dat het op bord 3 remise zou worden, moest hij winnen om nog een matchpunt binnen te halen. Hij nam het echter wel op tegen schaakmeester Ekrem Cekro (2365 Elo), 74 ondertussen maar nog steeds een fenomeen. Een haast onmogelijke opdracht zou je zeggen.
Eerst bord 3. Daar gaf ik (Geert) Hillel Toledo partij. Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets maar dat is de regerende Belgische kampioen bij de min 12-jarigen, al 1915 Elo trouwens. Zeker een talentje en een sympathiek manneke. Hij kende de opening, Frans. Ik ook maar hij beter. Het gevolg was een minder middenspel voor mij. Na wat stukkenruilen en een pionoffer van mijnentwege gingen we verder in een stelling met alle zware stukken en ongelijke lopers. Dat stond wat beter voor zwart. Tot wit op zijn beurt een pion gaf om het evenwicht te herstellen. Resultaat? Een gelijk eindspel dat wit niet al te nauwkeurig speelde. Nog steeds met ongelijke lopers won ik een pion die al op rij drie stond en waar ik mijn koning vlakbij kon krijgen. Een probleemzet later (zie diagram) was het uit.
Zwart speelt 68… Td7xLd4! en na nog wat schaakjes geeft wit op. Terug gelijk 2,5-2,5.
Blij dat ik ben blijven knokken voor het volle punt maar de Oscar voor de strijdlust gaat toch naar Tom op bord 1. Hij legt het zelf uit: “Ik heb sterk gespeeld, op de 34ste zet sta ik 4.2 beter. Zo spijtig dat ik niet het simpele Ta8 heb gespeeld op de 34ste zet. Ik had er nochtans naar gekeken. De eerste 33 zetten waren dik in orde. Eén imperfectie en een klein grapje gemist waarmee ik net na de opening een zo goed als zekere remise had kunnen afdwingen. Daarna in tijdnood dikke fouten gemaakt maar vijf zetten voor het einde was het nog remise. vijf uur gespeeld, 67 zetten, twee keer zetherhaling uit de weg gegaan om op winst te spelen. Achteraf bekeken had remise genoeg geweest voor een 3-3 van de ploeg maar remise forceren omdat je tegen een meervoudig nationaal kampioen en hoge Elo speelt zou flauw zijn, zou een mooie kans laten liggen en ten slotte schaak je graag.”
En dus doodjammer dat de oude meester uiteindelijk aan het langste eind trekt. Les 2 Fous winnen de match met 3,5-2,5. Superfrustrerend. Een stunt heeft erin gezeten. Maar het moet gezegd: niet alleen Tom ook Ekrem heeft getoond dat hij ondanks zijn leeftijd een echte vechtjas is. Ik (Geert) eet trouwens mijn hoed op als deze ploeg, een mooie mix van ervaring en jeugdig enthousiasme, niet probleemloos promoveert. En ik eet mijn schoenen op als wij, knokkende routiniers, degraderen.
Zennezonen winnen topper van Samberstrijders
Eddy met zwart op drie gaf wit in de opening zijn zin: een pionnetje winnen en een reeks stukken afruilen. Dat klinkt prima maar er was een ‘máár’. Zwart verloor een soort gambietpion na Lxb7. Kenners wéten hoe de wijsheid klinkt: sla nooit op b2 (b7), zelfs niet als het goed is. Wit tuinde er echter helemaal in. De Zennezonen kwamen nooit in verlegenheid. De witte stukken bleven onderontwikkeld en hij kon niet meer rokeren. Daardoor werd zijn koning een punchbal. Even later verloor wit een toren en de partij. Vrij vertaald door de Samberstrijders: “je me suis matraqué”. Een eerste punt voor Dworp.
Op vier speelde Eric met wit inmiddels een zeer gecompliceerde partij. De computer moest uitsluitsel brengen. Na een gelijk opgaande opening trok wit ten aanval met Dd7!, hoewel hij daar allerminst zeker van was. Ondersteund door een ijzersterk paard op d4 dicteerde wit het spel. Ten onrechte dacht wit op de duur dat zwart -in wederzijdse tijdnood- kwam opzetten. Wit meende op de 29ste zet toch nog een goede zet te spelen. Dat compliceerde de stelling zodanig dat de tegenstander met nog 30 seconden op de klok wel moest akkoord gaan met het remisevoorstel van Eric. Net met die zet gaf deze al zijn voordeel weg, hij diende namelijk een loper te slaan, waarop zwart een toren met schaak kon slaan -die wit niet kon terugnemen. Dit had Eric echter een totaal gewonnen stelling opgeleverd.(+7 of zo, een vernietigende koningsaanval) Een beetje jammer. 0,5-1,5 voor ons.
Bernard had op bord 2 met wit op papier de sterkste tegenstander. Er werden vele stukken geruild maar zwart had een betere pionnenstructuur en stond actiever. In een toren plus paard eindspel moest wit een pion prijsgeven en hoewel beide torens de vijandelijke stelling binnendrongen, haalde zwart toch de overhand. Hij won nog een tweede pion en de partij. 1,5- 1,5.
Het bleef dus uitermate spannend. Temeer daar Yentl met zwart op 1 een pion verloor in de opening. Hij stond een tijdje uiterst bedenkelijk maar hij kwam erdoor! Met actievere zware stukken heroverde hij de pion, terwijl zijn aanval bleef voortduren. Uiteindelijk werd het een dame-eindspel met twee extra (vrij)pionnen voor zwart en een veiligere koning. Doek! Dworp verslaat Sambreville met 2,5-1,5.
Jeugdig Dworp 3 hakt tegenstander in de pan
Al snel haalde Nathan op bord 4 met wit het volle punt binnen. Hij speelde voor de verandering eens tegen een jongetje van acht jaar –btw: het drie jaar jongere broertje van de Belgische U12 kampioen op bord 3 in ploeg 1. Nathan verzamelde materiaal, kwam een dame tegen een toren voor en won heel gemakkelijk. Zijn tweede overwinning op rij trouwens. 0-1 voor Dworp.
Ook Mathias had niet veel moeite met zijn tegenstander, een meisje van elf. Hij won snel een stuk en de partij, een walk-over en 0-2 voor Dworp. Het gaat hard.
Via een remise stelde Sander, met zwart op het derde bord in een zeer gecompliceerde stelling de overwinning veilig. Hij speelde tegen een meisje van 16. 0,5-2,5.
En wat te zeggen van de partij van eeuwige jeugdspeler Peter? Hij had zwart op bord 1 en maakte het enigszins bont. Zwart had een dame op g3. Ze kon niet door pion f2 worden geslagen wegens een penning door Lb6. Van alle goed geesten verlaten raakte Peter echter een centrumpion aan die deze penning zou opheffen. Dit zag hij alsnog en hij probeerde nog een andere zet te spelen. Maar uiteraard zei de tegenstander: touché!
Verloren dus?? Welneen, à tempo speelde wit f3?? In plaats van met pion f2 de dame op g3 te slaan. Een ongelooflijke wederzijdse blunder.
Peter won alsnog met een ruime 0,5-3,5 winst voor Dworp tot gevolg.
Naspel
Hoewel ploeg 1 nipt Delft heeft ondergespit tegen les 2 Fous zitten we eigenlijk wel goed op schema. Dworp 1 staat zesde met negen bordpunten op achttien en drie matchpunten op zes. Meer middenmoot dan 50% is wel niet mogelijk. Mits winst tegen Geel in de volgende ronde kunnen we wellicht rustig freewheelen dit seizoen.
Team 2 staat op kop. In de ranking hebben we een matchpunt voorsprong op naaste achtervolger Caïssa Europe 5. Opwijk, dat reeds bye was volgt op twee matchpunten, met 3.5 bordpunten minder dan wij.
Ook het derde (jeugd)team doet het meer dan uitstekend en staat alleen aan de leiding. Enkel CREB 3 heeft net zoals wij nog het maximum der matchpunten. Dworp heeft evenwel 2 bordpunten meer. Knap hoor!
Dan de individuele prestaties. Nog één speler heeft het maximum der punten (3 op 3), namelijk Yentl die zich steeds meer opwerpt als sterkhouder van team 2. Eric ook trouwens met 2,5/3 en ik (Geert) heb eveneens nog maar een halfje verloren. Ons topbord Tom tot slot houdt een klein katerke over aan zijn partij tegen Ekrem Cekro. Het was namelijk zijn eerste nederlaag na 18 interclubpartijen. Maar wie zei er ook weer dat de belangrijkste partij, de partij na de nederlaag was?
Volgende ronde op 17 november. Tot dan!
