dworp op strooptocht: kampfschweinen met een konijnenpoot
door eric, geert
5 februari 2018
nationale interclubs ronde 6
dworp 1 - brasschaat 2
dworp 2 - dzd halle 1
Vooraf
Een thuismatch, niet in de Greunenond wel in de thuishaven van de Zwarte Dame in Halle (dank!). Voor de eerste ploeg was tegen het sterke Brasschaat 2 elk puntje mooi meegenomen. Het is immers linke soep daar onderaan afdeling 3B.
Team twee had de verdomde plicht om tegen onze vrienden van de Zwarte Dame te winnen. En gezien de stand wel met een zo hoog mogelijke oogst aan bordpunten.
(Diederik) Lot is de eerste ploeg gunstig gezind
Hoewel het al bij al nog vrij lang duurde, had Serge ook deze keer eerst gedaan. Met wit speelde hij het ongewone b4 in de opening. Een hels ingewikkelde, scherpe partij was daarvan het gevolg. Onze man slaat een remise-aanbod af, maakt de stelling nog wat puntiger en ook de tegenstander doet daarbij zijn duit in het zakje. Jammer genoeg is het Serge die finaal de fatale fout maakt. 0-1 voor Brasschaat.
Het kan altijd nog erger. Frank op bord 4 krijgt met de zwarte stukken in een Bird-variant van het Spaans een goede stelling en gemakkelijk spel. Jammer genoeg overziet hij in het verre middenspel pionverlies op f6. Daarna valt de stelling niet meer te houden, de witspeler wikkelt af naar een gewonnen eindspel. 0-2 voor Brasschaat.
Gelukkig wordt het niet nog droever. Integendeel, Kjell met zwart op bord 2 speelt een zeer goede partij tegen een sterke tegenstander (bijna 2100 Elo). Daarmee houdt hij het eerste halve punt in Dworp. Top maar toch nog 0,5-2,5 voor Brasschaat.
Over naar bord 5 waar Geert met wit zijn debuut maakt in het eerste team. Dit seizoen toch. En dit tegen een beloftevolle Brasschaatse jeugdspeler. In een zeer orthodox damegambiet tast de zwartspeler al snel mis. Dat levert wit een gezonde pion en een goede stelling op. Even later tracht zwart uit de beknelling te geraken via een stukoffer. Een miskleun. Zeker nadat de voorsprong uitgediept wordt tot een volle toren. Nog even opletten voor een mini-nestje vrijpionnen en dan is de buit binnen. 1,5-2,5 voor Brasschaat.
Op het laatste bord heeft Stijn de touwtjes in handen. De opening is moeilijk maar onze zwartspeler heeft een geweldig positiegevoel en slaagt er zo in het beste van het spel te krijgen. Dat voordeel houdt hij ook vast in een tumultueus en plots zeer tactisch eindspel met drie pionnen tegen een stuk. Verliezen kan alleszins niet meer en na enkele mindere zetten van de tegenstander haalt hij de volle buit binnen. De bordjes hangen terug in evenwicht. 2,5-2,5 voor de goei (haha)!
En dus zijn alle ogen gericht op Diederik, wit op het derde bord. Na een Catalaanse opening –Puidgemont nog aan toe zeg!- ziet het er lange tijd zeer evenwichtig en remise-achtig uit. In het eindspel heeft Diederik wel duidelijk voordeel met een goede versus een slechte loper. Toch is niet te zien hoe hij daaruit een vol punt zou kunnen puren. Op het moment dat iedereen zich al bij een gelijkspel neerlegt, gebeurt het onmogelijke. De toch sterke zwartspeler blundert. Game, set en match. Een belangrijke tweepunter. 3,5-2,5 voor de goei.
Team twee: ‘hart wie Kruppstahl’
Eric met zwart op bord vier was achteraf behoorlijk kritisch over zijn spel. De computeranalyse bewees dat het allemaal erg meeviel, eigenlijk zelfs een goede partij. Hij was wat bezorgd over een inslag op pion d5 maar met de loper gaf het slechts gelijkspel voor wit. En met het paard, wat hij vooral vreesde, was het zelfs een regelrechte blunder. Vlak daarna won hij twee lichte stukken voor een toren en even later moest wit ook nog de dame inleveren voor toren en loper. Hierna gaf de tegenstander snel op. 1-0 voor de goei.
Dan was het nog urenlang wachten op het volgende resultaat…
Camiel op bord 1 met wit speelde gewoontegetrouw een rustige partij met dominantie over de c en e-lijn. Dit resulteerde uiteindelijk in een eindspel met een heel gezonde pion meer. Toen er nog een pion verloren ging, gaf tegenstander Sonja op. Zodoende hield Camiel woord: hij had zijn vriend Geert beloofd deze keer zeker geen remise te spelen. 2-0 voor de goei.
Filip met wit op bord 3 had aan Bob een stugge tegenstander. Urenlang werd er gemanoeuvreerd maar Filip kon vrij risicoloos op winst spelen daar zijn stukken meer activiteit uitstraalden. Vooral een heel slechte zwarte loper baarde zwart zorgen. Uiteindelijk ging Bob door zijn vlag op het moment dat wit kon gaan oogsten. 3-0 voor de goei.
Peter met zwart op het tweede bord trof de ambitieuze Kristoff. Onze man overzag een schijnoffer op veld d5 en stond hierna urenlang tegen de muur (en verloren!). Hij zette vervolgens al zijn energie in. Met een zwarte dame op zoek naar eeuwig schaak begon wit, in tijdnood, heel risicovol te spelen en zwart won de dame op a6. Daarna promoveerde wit zijn vrijpion op b7 tot dame. Evenwel… zonder schaak. Vervolgens slaat zwart MET schaak een andere gevaarlijke vrijpion van het bord. Hiermee viel ook het doek voor zwart. Eerder had zwart ook al een paard op f8 gewonnen. Met het oog op de aarts-gevaarlijke witte vrijpionnen bleef hij wel dubieus staan. Het bewijst nogmaals dat wit werkelijk heel goed heeft gestaan.
4-0 dus maar na heel wat gezwoeg! In onze humaniora in het OLV-college van Halle zat ook zo een zwoeger. Als we hem erop attent maakten dat hij het toch allemaal een beetje te serieus nam, diende hij ons gevat van repliek (heel wat rode lijnen bij de taalcorrector!): wee èt er tmieste poente è joeng?? En gelijk had hij, het draait om de punten!
Naspel
Het eerste team geraakt dankzij deze overwinning tegen een verzwakt Brasschaat weg van een degradatieplaats. Dat is het goede nieuws. Een blik op de stand leert echter dat bijna de helft van het deelnemersveld nog kan degraderen. Tricky business dus. Gered zijn we nog niet. Blijven knokken, mannen!
Beter nieuws van Dworp 2 dat in vijfde afdeling de leiding neemt met één bordpunt voorsprong en twee matchpunten en vijf bordpunten voorsprong op de derde -die wel een wedstrijd minder speelde. Dworp 2 zit dus nog steeds op titelkoers.
